Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Όσο περισσότερο μειώνεις τις ανάγκες του παιδιού, τόσο αυξάνεις την δύναμή του...

Οι Έλληνες υπήρξαν ο πιο ευφυής λαός της ανθρωπότητας, γιατί κατανόησαν πρώτοι την έννοια της ανάγκης και υπαχθήκανε σε αυτήν την ανάγκη.
Αποτέλεσμα αυτού εκείνο το σκυθρωπό, το μελαγχολικό, το ολιγόλογο, η λιτότητα, η αυτάρκεια στο ελάχιστο, η στρατιωτική πειθαρχεία. Αυτό είναι το ήθος του Έλληνα.
Η Σπάρτη δεν ύψωσε ποτέ τείχη, είχε αυτόν τον εσωτερικό νόμο, την αμετακίνητη εσωτερική αντίληψη πως υπάρχουν αρχές τις οποίες πρέπει να σέβεται ο άνθρωπος.
Ενώ είμαστε ελεύθεροι, δεν είμαστε σε όλα ελεύθεροι, υπάρχει πάνω απ το κεφάλι μας ένας τύραννος... ο νόμος.

<<Μην ρωτάς για τους αριθμούς, εκεί που πας θα πάθεις αυτό που δεν θέλεις...>>

Οι πολίτες οφείλουν να μάχονται για τον νόμο, όπως πολεμούν για τα τείχη.
Αυτός είναι ο τρόπος που ζούσαμε, αιώνες, πριν. Αυτό είναι το ρωμαλέο του Ελληνικού στοχασμού.

Ο Δωρικός κίονας του Παρθενώνα, μπορεί μόνο να μας χαρίσει την αιώνια ισορροπία μεταξύ της δημοκρατίας και των νόμων μέσα μας. Ίωνες και Δωριείς σε σύγκρουση, αιώνιος ο πόλεμος, κρατάει από τότε. Οι Επιδάμνιοι και οι Κορίνθιοι...... δεν ήταν οι αιτία.
Αιτία ήταν το μάτι της φύσης και το μάτι των ανθρώπων, που βρέθηκαν αντιμέτωπα.
Τεράστια η σύγκρουση των δύο κοσμοθεωριών και εμείς τόσο μικροί...

<<...Τούς μέν λόγους τούς πολλούς τών Αθηναίων ού γιγνώσκω, επαινέσαντες γάρ πολλά εαυτούς ουδαμού αντείπον ώς ούκ αδικούσι τους ημετέρους ξυμμάχους καί τήν Πελοπόνησον...>>
(Θουκυδίδης, βιβλίο I, κεφ.86)

Ζούμε έναν νέο, ψυχρό, Πελοποννησιακό πόλεμο... Οι μεν Αμερικανοί με στόλους, πλούτο και πολυάριθμο στρατό και οι δε Σοβιετικοί με πείσμα.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται... Τότε νίκησαν οι Δωριείς, σήμερα θα νικήσουν οι Σοβιετικοί.

Η νομοθεσία του Λυκούργου θα επικρατήσει, με τη μόνη διαφορά του βασιλιά, να τρώει στο συσσίτιο δυο μερίδες φαγητό.

Η παιδεία είναι το α και το ω, έτσι θα ορθοποδήσει ξανά αυτό το έθνος, το χρωστάμε στους αιώνες...

Θα κατακτήσουμε την σοφία, αργά και σταθερά, ξανά... Θα γίνουμε ξανά πολίτες του λυτού, του αναγκαίου και του απέριττου. Θα κατακτήσουμε τον μέτρο και όπως είπε ο Σολωμός,

<< Σε βλέπω πάντα που κυλάς, για πες μου ψίχαλο, που πας; που πας μπρος, οπίσω ;
Τον κόσμο να φωτίσω...>>

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Γέμισε ο κόσμος πανικοβλαμένα ανθρωπάκια που τρέχουν σαν τρελά.
Ο άνθρωπος από φιλοξενούμενος του πλανήτη μας, έγινε δυνάστης.
Η αλυσίδα της ισορροπίας καταστράφηκε από αυτόν που βρέθηκε εδώ να την προσέχει.
Και φύγαμε όλοι απ τα χωριά μας, γίναμε ξαφνικά άλλοι, ξεχάσαμε πως ήταν κάποτε η ζωή μας και ακόμα και οι βόλτες την Κυριακή στην εξοχή γίνανε εκτός του κλίματος.
Όλοι μιλάνε και μιλάνε και δεν λένε τίποτα, έχω σιχαθεί τον κόσμο τους...
Ξυπνάνε το πρωί και ψάχνουν τρόπους να ξεφύγουν απ τη μιζέρια τους, τα ανθρωπάκια...μόνο που η μιζέρια, τους έχει γίνει συνήθεια και δεν μπορούν χωρίς αυτή...
Γκρίνια στην οικογένεια, γκρίνια στη δουλειά, γκρίνια στην παρέα, γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια παντού...
Θέλανε να γίνουν όλοι αστοί... όλοι θέλανε να ζουν σε τέσσερις τοίχους, με δύο αυτοκίνητα, μια δουλειά, μια γκόμενα και κανα δυο κουτσούβελα να ξεχνιούνται απ το χάος μέσα τους και φυσικά, να βγάλουν λεφτά! πολλά λεφτά!
Μάθανε όλοι και τον πληθυντικό, απαιτούν να τους μιλάς στον πληθυντικό, θέλουν σεβασμό...που άραγε? στο μεγαλείο της ματαιοδοξίας τους....
γκόμενες, οχήματα, χρήματα, σκατά στο κεφάλι και η παιδεία πήγε περίπατο...
Πλέον, αν κυνηγάς την μόρφωση, αν ζεις για να μαθαίνεις είσαι είτε ξενέρωτος, είτε σπασίκλας είτε δεν ξέρεις να ζεις... Αι στο διάολο όλοι σας, που ξέρετε να ζείτε...
Σιχάθηκα την ψυχή σας, την αύρα σας, τον τρόπο που νομίζετε πως ζείτε...
Πάντα όμως οι διαφορετικοί, πάντα είναι ευλογημένοι.
Πάντα δίκιο θα έχουν οι λίγοι.
Πάντα ο αγώνας θα ανήκει σε λίγους και πάντα αυτοί, θα έχουν το χρέος να αλλάξουν τον κόσμο.
Αξίζει όμως?! αξίζει να προσπαθήσεις να αλλάξεις αυτούς που δεν θέλουν?
Ίσως δεν αξίζει ο χρόνος και η κούραση, δεν αξίζει να σώσεις κανέναν, ας βρει καθένας την σωτηρία μόνος του και αν δεν είναι άξιος, μην αξιωθεί ποτέ να προσπαθήσει...
Επιστροφή στην ισορροπία, στη σωφροσύνη, επιστροφή στη φύση και στις πραγματικές μου ανάγκες.
Καλή τύχη ανθρωπάκια...

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Γεμίσαμε αριστερούς, δεξιούς, πλούσιους, φτωχούς και το καλό και το κακό, ενσωματώθηκαν στα κόμματα και στα λεφτά...
Χαίρεται ο Άδης που γίναμε τεκές του κάτω κόσμου και όλοι όλοι μείναμε, εγώ και ο εαυτός μου...



Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

έρωτας και θάνατος.

" Einai tosa afta pou gyrizoun mesa sto mualo mou, tosa afta pou ais8anomai, tosa afta pou fovamai.....Megalo meion mou k to 3erw....Gia mia stigmh pistepsa oti 8a borousa na ta 3eperasw ola k na eimai apla mazi sou alla h ka8hmerinothta me diepsevde synexws....Esy 8a hsoun ekei...k gw edw...To perissotero diasthma monh mou...8a mou eleipes, 8a sou eleipa....th mia den 8a borousa na anevw egw...thn allh den 8a borouses esy....k afto den to adexw....den 8a borousa na to synexisw an k gia mia stigmh hmoun pepeismenh oti 8a ta kataferna....Ase me emena....To kako ths ypo8eshs einai oti mono kalo den eides apo mena k afto einai pou me trelainei perissotero....Ola ta shmadia einai enantion afths ths katastashs pou eimai twra...Prwtes skepseis, oneira, symptwseis, tragoudia.....Omws opws sou eipa k pio prin prepei na stamathsw kapoia stigmh na kanw tou kefaliou mou....Prepei na wrimasw ligo k na stamathsw na talaipwrw tous pantes gyrw mou...k epeidh eilikrina se latrevw me OLH th shmasia ths le3hs gia ta wraia logia pou akoma k twra mou eleges, gia to poso wraia me ekanes na ais8an8w k gia tis paramu8enies stigmes pou m ekanes na zhsw estw k an hsoun makrya, nomizw oti prepei na se afhsw gia ligo kairo sthn hsyxia sou.....na e3afanistw ligaki. Xarh 8a sou kanw mou fainetai gt arketa sou pro3enhsa...Den to 8elw k eilikrina 8a mou leipeis otan den 8a sou milaw ka8e mera alla isws na einai k kalytero k gia tous 2 ....8a dei3ei....

" She loved you because you believed in her so much more than she did....You expected more from her than she did from herself"

Na pernas omorfa.....8a se skeftomai.... "

Αναμνήσεις, άνθρωποι δικοί σου, σατανικές συμπτώσεις και γεγονότα που δεν έπρεπε να συμβούν ποτέ, ξανά...
Ξύπνησα το πρωί με την απόφαση να κουρευτώ, αμελητέο για μερικούς, για μένα, αυτό το πράγμα σήμαινε εμένα...
Ύστερα, ένα τηλέφωνο, άπειρα συναισθήματα στον αέρα που θύμιζαν έρωτα, και αμέσως μετά ένα άλλο τηλεφώνημα, που έκανε τα πάντα γύρω μου να μυρίζουν θάνατο. Ήταν όντως ένας θάνατος, ενός ατόμου, μιας φίλης μου, μιας γυναίκας που σχεδόν με μεγάλωσε...

Γιατί πρέπει πάντα να έρχεται η καταραμένη αυτή ισορροπία;

Δεν ήθελα να χάσω αυτή την γυναίκα, δεν ήθελα να νιώσω έτσι ξανά για μια κοπέλα, δεν ήθελα να νιώσω τόσα πολλά μαζί...
Τουλάχιστον, τώρα δεν σκέφτομαι τίποτα, γιατί δεν ξέρω τι πρέπει να σκεφτώ...


Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

οι επισημάνσεις του Γκάντι

· Πολιτική χωρίς αρχές.

· Εμπόριο χωρίς ηθική.

· Πλούτος χωρίς εργασία.

· Εκπαίδευση χωρίς χαρακτήρα.

· Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά.

· Ηδονή χωρίς συνείδηση.

· Λατρεία χωρίς θυσία.