Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Λίγο κλέψιμο, λίγο πείραγμα και έτοιμο...


Δεν έχω βρεθεί εδώ από κανέναν φόβο
Ήρθα μόνος απλά εγώ...
Απλά μια ιδέα στην μακριά αλυσίδα της ανακάλυψης
Περιτριγυρισμένος από εσάς όλους

Μερικές φορές η παλίρροια σας με τραβάει έξω στη θάλασσα
Και νιώθω πως θα πεθάνω σε μια αιώνια κατάρα.
Μερικές φορές είσαστε ευγενικοί.
Άλλες φορές, εγώ κάνω πως κοιμάμαι...
Μέχρι στιγμής, φτάνω μέχρι την παραλία που εκείνοι προσπαθούν να καταλήξουν αλλά καίγονται
ζωντανός σαν τη θερμότητα της ερήμου, στην νηφαλιότητά μου...
Μέχρι στιγμής αποκομμένος, ποτέ δεν άκουσα την θάλασσα
εκτός από μία ή δύο φορές το μήνα, όταν κοίταζα στον καθρέφτη...

Και αρνούμαι να πιστέψω σε κάποια από τα πράγματα που λέτε ότι είναι εδώ
Πόσο μάλλον για αυτά που δεν είναι.
Προσπαθώ να αλλάξω κατεύθυνση.
Κάθε τι δικό σας είναι θλιβερό κατά την ταπεινή μου εκτίμηση...


Αγαπώ τον πλανήτη
Η μεγάλη καλοήθεις λύκαινα
Ο ευεργέτης

Όταν κοιτάω
πίσω, από τον δικό μου αιώνα
ίσως φαίνομαι παράξενη αρχαία οντότητα...
Αλλά όταν οι άνεμοι φυσούν
από αυτήν την κατεύθυνση
μπορείτε να με αισθανθείτε εκεί
με τους προβληματισμούς σας
νομίζω ότι αισθάνεστε
αλλά ποτέ δε θα μάθω
όπως φεύγουν τα χελιδόνια
και μεγαλώνουν τα παιδιά.

Θέλω να ζήσω για πάντα,
το ίδιο θα θέλατε όλοι
Θέλω να ζήσω για πάντα
Και το ξέρετε όλοι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου