ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ;

Καθώς η ιδέα πως τελούμε υπό κατοχή και υπό την προδοτική κυβέρνηση δοσιλόγων, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην συνείδηση του...


λαού, καθώς φουντώνει ολοένα η οργή για την άδικη σφαγή της χαμηλής και της μεσαίας τάξης και κυρίως καθώς η χώρα οδηγείται στην χρεωκοπία και την πώλησή της σε τιμή ευκαιρίας, προβάλλει ολοένα πιό έντονη η ανάγκη, ενός
εθνικού απελευθερωτικού μετώπου που να οργανώσει την αντίσταση στον φασισμό της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (ΠΤΕ) και των εδώ άθλιων οργάνων της...

Πληροφορίες λένε ότι ήδη κυοφορείται μέσα στις λαΐκές κοινότητες, η γέννηση ενός όχι μόνον πανελλαδικού αλλά πανεθνικού μετώπου αντίστασης στον δυσδιάκριτο αλλά απόλυτα αισθητό κατακτητή και στις επιδιώξεις που έχει για την υποδούλωση της Ελλάδας και του λαού της...

Οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι στο μέτωπο αυτό, συστρατεύονται άνθρωποι απ΄όλους τους πολιτικούς χώρους, από όλες τις κοινωνικές τάξεις αλλά κυρίως άνθρωποι όλων των επιστημών που είναι απαραίτητοι στον αγώνα κατά της σύγχρονης κατοχής, με τις γνώσεις και τις τεχνικές που διαθέτουν!

Τέλος κύκλοι που πρόσκεινται στις επι μέρους ομάδες του νέου ΕΑΜ (δεν ξέρουμε ακόμη αν θα ονομαστεί έτσι) λένε ότι είναι θέμα χρόνου η ένωση όλων αυτών των ομάδων υπό μία κεντρική συντονιστική επιτροπή ή όπως αλλιώς θα λέγεται η ηγετική ομάδα του...

Μένει να το δούμε και θα περιμένουμε τις πρώτες άμμεσες ενέργειές του...


http://ksipnistere.blogspot.com/2010/10/blog-post_1909.html

Περι σεβασμού και νου...

Άκουσα τον θεό να γελάει,

είδα φίλους να γελάνε μαζί μου

πίσω απ την πλάτη μου,

όχι όπως παλιά όταν πέταγα καμιά εξυπνάδα.

Τον άκουσα να γελάει μαζί μου

όταν έκανα όνειρα να φτάσω εκεί, να αποκτήσω αυτό ή το άλλο...

Πάντα το μεγάλο κάτι που κάνει τους γύρω να γελάνε,

γιατί απλά δεν με πιστεύουν, δεν πιστεύουν σε εμένα

και σε ό,τι πρέπει να κάνω.

Ξέρω πως πρέπει να στηριχτώ σε εμένα,

να κλείσω τα αυτιά μου

και να αφήσω το γέλιο να παγώσει στα χείλη τους.

Δεν θα γίνω σαν και αυτούς που το μόνο που τους νοιάζει,

είναι να περνάνε καλά, να βγαίνουν μια μέρα ένα ποτό,

την άλλη για καφέ και δεν βαριέσαι.......

Δεν θα γίνω αυτό που θέλει η κοινωνία,

πάντα θα τους αφήνω να γελάνε,

μέχρι να μου ζητήσουν συγνώμη,

όταν πια καταλάβουν πως αυτοί είναι οι αστείοι...

Υπάρχουν τόσα που πρέπει να μάθω,

τόσα κρυμμένα πράγματα και μυστικά γύρω μου,

που δεν θα καθίσω να σκάσω για κανέναν τους.

Άκουσα τον μικρό θεό που όλοι έχουμε μέσα μας

να κλαίει και να φωνάζει με όλα αυτά γύρω μου,

με την άθλια μιζέρια του κόσμου,

την άθλια καθημερινότητα,

την φιλοσοφία του νεοέλληνα, σπίτι, δουλειά,καφές,κουβέντα,σπίτι,

μετά μουρμούρα ως το πρωί.

Και το πρωί καφές, τσιγάρο και μιζέρια ξανά και ξανά.....

Είναι βασανιστικό, η απόλυτη απονεύρωση και απραξία.

Τι γενιά και αυτή........

το μόνο που την νοιάζει είναι το φαί, το σεξ, τα ξενύχτια και τα reality..

Μόνο που δεν έχουν καταλάβει πως το μεγαλύτερο reality, είναι η δικιά τους η ζωή.

Αηδιάζω πραγματικά με την νοοτροπία των συνανθρώπων μου.

Κατάφεραν κάποιοι να μας κάνουν τόσο ρηχά, άψυχα, άνοιωθα και τηλεκατευθυνόμενα ανθρωπάκια... ποιος ξέρει τι σημαίνει άνθρωπος, ποιος έχει ιδέα γιατί λέγεται έτσι και όχι αλλιώς...

Και αν τα πράγματα ήταν αλλιώς? Ποτέ δεν θα το μάθουν...

Γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν θα προσπαθήσουν, ποτέ δεν θα φάνε τα μούτρα τους,

προσπαθώντας να αλλάξουν, ποτέ δεν θα γευθούν την σημασία της σιωπής, όταν όλοι έχουν μάθει να μιλάνε και να λένε ότι τους κατέβει, μόνο και μόνο για να μιλάνε... Φασαρία, θόρυβος, αηδία και αγανάκτηση με το πως επικοινωνούμε πλέον.

Μάθαμε όλοι το facebook και τις μαλακίες που βάζουν, κάποιοι όντως πιο έξυπνοι από εμάς, στο κεφάλι μας, ξεχάσαμε πως είναι να μιλάς από την καρδιά σου με κάποιον, πως είναι να κοιτάς τον άλλο στα μάτια.

Έτσι χάθηκε η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός, το ρομάτζο, οι ανθρώπινες σχέσεις....

Πλέον γνωρίζεις μια κοπέλα και αντί να της πεις πως θα ήθελες να την ξαναδείς, την ρωτάς τι όνομα έχει στο facebook...

Σαπίλα, η αρχή και το τέλος του μηδενισμού μέσα σε μία μόνο μέρα.

Τα πανεπιστήμια από ένα μέρος ιερό, εξελίχθηκαν σε οίκους ανοχής της ανθρώπινης χαζομάρας και του πνευματικού ξεπεσμού.

Υποτίθεται ο χώρος είναι υπέρ της ανταλλαγής ιδεών, απόψεων και γνώσεων.

Πλέον γίνανε εκλογικά κέντρα, γεμάτα αφίσες, φωνές κομματόσκυλων, γόπες και ποτά απ τα χθεσινά πάρτυ...

Και οι κύριοι καθηγητές, οι αξιοσέβαστοι αυτοί άνθρωποι, που κοιτούν ψιλά που προωθούν τον ανθρωπισμό και την μάθηση, γίνανε κομμάτι του συστήματος.

Σκύψανε στον ώμο του φοιτητή, όχι για να τον κάνουν αυριανό πολίτη, αλλά για να ζητήσουν ρουσφέτια και είπανε............ΝΑΙ! ΒΕΒΑΙΑ! με κανα χιλιαρικάκι και κανένα τενεκέ λάδι θα σε περάσω παιδί μου..............

Λες και οι μαυραγορίτες αφήσανε πίσω σπέρματα με πτυχία...... και τόση ανέχεια πια.......

Να το ξέρεις και αντί να τους κλοτσήσεις έξω να τους ακούς και να πρέπει και να τους σέβεσαι.....

Δεν σέβομαι κανέναν και καμία σας, αν πρώτα μάθετε να σέβεστε εμένα και αν αξίζετε τον σεβασμό μου, θα τον αποκτήσετε.

Από την αριστοκρατία στην αλητοκρατία και την ληστοκρατία

Μου ήρθε σαν τίτλος για ό,τι έχει γραφτεί τους τελευταίους μήνες για την ελλαδίτσα μας.

Πρώτα απ όλα θα αφήσω στην άκρη τις ακραίες θέσεις, όπως είμαστε όλοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων είτε το άλλο άκρο, δεν έχουμε καν το ίδιο dna... Δεν με ενδιαφέρουν καν οι απόψεις κολλημένων όντων.

Θα ήθελα να ξέρω αν οι αρχαίοι ημών θα κάνανε ποτέ κατάληψη ενός ιερού χώρου.

Επίσης αν εμείς οι ίδιοι θεωρούμε τους εαυτούς μας, τόσο προικισμένους και τυχερούς που οι προπροπροπροπροπαππούδες μας σκέφτηκαν την λέξη δημοκρατία.

Καλώς ή κακώς δεν έχουμε ιδέα του πως νοείται τότε η συγκεκριμένη λέξη. Θυμάμαι από το σχολείο, ο άγνωστος θεός να το κάνει σχολείο, πως οι άρχοντες, ακόμα και ο Περικλής κάνανε κατάχρηση του δημοσίου ταμείου........ Στον Πελοποννησιακό πόλεμο το ταμείο της Αθήνας, αν και λίγο μακριά,όπως και τώρα άλλωστε, δεν έμεινε καθόλου ήσυχο και εμείς εξακολουθούμε να λέμε "οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.......αυτό και το άλλο...."

Επίσης, η πράξη και η φιλοσοφία του εξοστρακισμού, πλέον έχει πάρει την μορφή της ανακριτικής επιτροπής, δηλαδή κουραφέξαλα και πράσινες κορδέλες...

Ακόμα και οι φιλόσοφοι, οι τότε διανοούμενοι έχουν μεταφραστεί αρκετές φορές λάθος, είτε από την κακιά εκκλησία, είτε από τους κακούς φασίστες και αριστερούς που έδωσαν μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μια άλλη ερμηνεία........... λες και η μετάφραση του μνημονίου σήμερα, είναι πιο δύσκολη από αυτό συνεχίζουμε να παραφράζουμε, να παίζουμε και να κάνουμε κύκλους γύρω από την εμμονή του Έλληνα...

Δεν θυμάμαι κάποια στιγμή στην ελληνική ιστορία οι εθνοπροδότες και οι τύραννοι να χαίρουν επευφημιών από τον λαό.... βλέπε τα κορόιδα της ΝΔ και τους λακέδες της χούντας.

Έτσι ήταν λοιπόν πάντα οι τόσο δυνατοί, έξυπνοι και μορφωμένοι Έλληνες, σαν και εμάς??

Κάποτε, όπως μας είπανε στο σχολείο και όχι στο σινεμά, πολεμούσαμε για την πατρίδα μας, την γλώσσα μας, τους θεούς μας, σαν ήρωες, παίρναμε τα όπλα και πολεμούσαμε εσωτερικούς και μη εχθρούς....

Πλέον μας έφαγε η TV, η μόδα, το χρήμα, η σκάρτη εκπαίδευση που μας σερβίρουν στα σχολεία και ο καναπές, η μεγάλη αγάπη του Έλληνα...

Η γενιά του πολυτεχνείου μας άφησε χρόνους, βολεύτηκε, άλλοι γίνανε βουλευτές, άλλοι μπήκανε στο δημόσιο και πέρα βρέχει και όσοι ακόμα αγωνίζονται ακούνε το βρίσιμο των υπολοίπων ή είναι στην φυλακή, γιατί πολύ απλά δεν ταιριάζουν στο σύστημα...

Οι χωροφύλακες και οι παπάδες παραμένουν εξουσία και εμείς τι κάνουμε? τον σταυρό μας...

Σε μία χώρα που πεθαίνουμε γιατί δεν υπάρχουνε γιατροί και δωρεάν περίθαλψη, στην Ελλάδα του 2010 πλέον, που οι δημόσιοι υπάλληλοι, μιας και δεν την βγάζουν πέρα με 1002 επιδόματα, κάνανε την απεργία μόδα, σε αυτήν την χώρα του ποτέ που ο κάθε πουθενάς έγινε με μέσο κάποιος πως μπορούμε ακόμα να είμαστε στον καναπέ???

Πλέον βουλευτής γίνεσαι μέσω ΟΑΕΔ.....

Μας πνίξανε τα μπετά και τα σκουπίδια στις πόλεις που πήγαμε όλοι και γίναμε ένα μπουλούκι, που δεν ξέρουμε τον γείτονα, οι ηλικιωμένοι φοβούνται να βγουν το βράδυ έξω και να κοιμηθούν με ανοιχτά παράθυρα...

Στα νησιά φοβάσαι μην αρρωστήσεις και αργήσει το ελικόπτερο να σε πάει στο νοσοκομείο...

Γεννιέσαι και χρωστάς 30,000 ευρώ και χωρίς να το ξέρεις σε βαφτίζουν και χριστιανό μην χάσουμε το κελεπούρι... Γι αυτό και η εκκλησία επειδή νοιάζεται για τον τόπο πήρε το δάνειο από το Ταμιευτήριο και αύξησε το κεφάλαιο της Εθνικής... Σαφώς, ο θεός ήταν μάνατζερ γι αυτό οι Εβραίοι κάνανε χρυσές δουλειές τόσους αιώνες...

Δεν είμαι εταιρικός, μάλλον κάποιοι εκεί έξω είναι τυφλοί και μετά την πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ το ρίξανε στην άγνοια.

Αφού λοιπόν η ζωή μας πλέον είναι το facebook και τα reality για ποιο λόγο παραπονιέστε?

Τέλος πάντων, κάποτε το 80% του παγκόσμιου πλούτου άνηκε στο 20% των ανθρώπων, αυτή τη στιγμή, άραγε, έστω και η στατιστική, το μεγαλύτερο ψέμα, τι ποσοστά δίνει στον απλό άνθρωπο να ζήσει αξιοπρεπώς, με ένα σπίτι, ένα αμάξι, ένα ή δυο παιδιά και μια Κυριακή σε μια ταβέρνα....?

Φροντίσαμε και εμείς, δεν λέω, ψηφίσαμε τον Γιωργάκη τον σοσιαληστή, δεν είναι λάθος η ορθογραφία... μας έφερε ο Jefry εδώ και εσύ Έλληνα πιστεύεις πως δεν το ήξερε πριν τις εκλογές... και η γιαγιά που μένει δίπλα μου, λέει "καλά ήταν τότε στη χούντα, είχαμε να φάμε"...

Μήπως θέλετε να γυρίσουμε εκεί???

Και το πιο παράλογο και ακραίο είναι πως εμείς οι ίδιοι, αύριο στις εκλογές, θα το ρίξουμε το κουκί μας... Βρε μήπως η βλακεία τελικά είναι στο DNA μας??

Δεν νομίζω να είμαι παράλογος ή ανόητος ή ανίδεος ή τυφλός και όλοι αυτοί σωστοί...

Σταματήστε επιτέλους να αποχαυνώνεστε στο χαζοκούτι, διαβάστε μια εφημερίδα, τόσο αντικειμενικές που είναι και αυτές...

Ας υποστηρίξουμε λοιπόν για μια φορά επιτέλους τις ζωές μας και των παιδιών που θα φέρουμε στον κόσμο, ας παλέψουμε μια φορά για κάτι που αξίζει...

Η αλητοκρατία καλά κρατεί και εμείς είμαστε αυτοί που της βαστάμε το δεκανίκι.

Η απληστία, η πονηράδα, η απραξία και η απαιδευσία ας σταματήσει επιτέλους να είναι συνώνυμά μας.

Το μέλλον είναι δικό μας, αν το αφήσουμε θα ανήκουμε όλοι στο παρελθόν και λαός χωρίς ελπίδα και ταυτότητα είναι καταδικασμένος.

Θέλουμε να έχουμε...

Μια ζωή νέων ανθρώπινων σχέσεων, χωρίς εξουσία, χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία, χωρίς διαχωρισμούς. Μια ζωή που δεν θα κυβερνά το χρήμα ούτε θα βασιλεύει η ιδιοκτησία. Μια ζωή μακριά από ψεύτικα είδωλα, καταναγκασμούς και συμβάσεις. Προωθούμε έναν νέο πολιτισμό που οι αξίες του βρίσκονται στην ισοτιμία, στην αξιοπρέπεια, στην τιμή, στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλεγγύη, στην απελευθέρωση. Μόνο μέσα από τα χαλάσματα και τα ερείπια των σύγχρονων αστικών κέντρων μπορεί να ανθίσει ένας νέος τρόπος ζωής.

Μ.Μ.

Τέτοια βράδια δεν έρχονται συχνά.

Νοιώθω περίεργα, παράξενα, γοητευμένος από μια εικόνα...

Πέρασε η ώρα, δεν κατάλαβα πως...

Κάνω ένα τσιγάρο και νοιώθω σαν να ρουφάω την ζωή, ρουφώντας αέρα μαύρο...

Παίρνω μια μεγάλη τζούρα, μια βαθιά ανάσα, κοιτάω τον ουρανό και σκέφτομαι πως τελικά είμαι οπαδός των χαμένων στιγμών, των χαμένων ονείρων, των χαμένων εραστών.

Εδώ όμως δεν θα χάσουμε, κανείς απ τους δυο μας...

Αν ήσουν εδώ θα σου έλεγα, κλείσε τα μάτια σου και κοίτα πως όσο είσαι μακριά, βράδια σαν και αυτό δεν θέλω να μένω άλλο μόνος.

Και σκέφτομαι πως μερικές φορές εκεί που προσδοκούσες να ζήσεις μια από τις ποιο όμορφες στιγμές της ζωής σου, εσύ ο ίδιος καταστρέφεις την ευκαιρία που σου δόθηκε... Δεν θέλω να το ξαναζήσω, όχι πάλι...

Άγχος, φόβος, πάθος, αυτό το χαμόγελο που με έκανε να σε κοιτάζω χωρίς να ζητάω πολλά, μόνο εσένα...

Δύσκολες μέρες για τον έρωτα, σάπισαν οι καιροί, οι άνθρωποι, οι αξίες, εμείς μεγαλώσαμε αλλιώς... Τουλάχιστον μαθαίνουμε ακόμα...

Αυτή τη φορά έκανα δικό μου κάτι μακρινό ή μάλλον έγινα δικός του, με γοήτευσε, με μάγεψε, μου έδωσε ό,τι ακριβώς έλειπε απ την βαρεμένη καθημερινότητά μου...

Δεν ξέρω,πάλι, αν κοιμάμαι και απλά ονειρεύομαι ή αν θυμήθηκα πως είναι να νιώθεις ζωντανός... Δεν φοβάμαι τίποτα όσο σε έχω, "εδώ".

Το μόνο που σκέφτομαι...?

Αυτό..........................................