Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Καμιά φορά, μέσα στην ανία μου, φτιάχνω ιστορίες. Άλλοτε φτιάχνω έρωτες. Άλλοτε φτιάχνω καβγάδες. Άλλες φορές φτιάχνω ταξίδια, και πότε πότε φτιάχνω ασπίδες.. Δεν αντέχεται το τίποτα.. Νόμιζα πως οι ασπίδες θα μένανε εδώ για πάντα. Να όμως που μαζί με τις γυάλινες φανταστικές, εν τέλη, σφαίρες, σπάσανε και οι ασπίδες.. Που και που φτιάχνω έναν κόσμο γεμάτο φως και ελπίδα. Πάντα όμως, γίνεται κομμάτια. Ίσως γιατί αφήνω χώρο μόνο για τον εαυτό μου.. δεν ξέρω.. Ίσως δεν έχω ακόμα τη δύναμη να μοιραστώ πράγματα. Ίσως είναι ακόμα νωρίς, πόσο όμως ακόμα;