Κι εγώ πήγαινα βόλτα στην παραλία. Μια και ήταν τόσο νωρίς, δεν έβλεπα το τερατώδες αλισβερίσι της σπαταλημένης ανθρωπότητας, της στοιβαγμένης, της φιμωμένης ανθρωπότητας. Ψόφια πράγματα απο σάρκα, όγκος βατράχων. Δεν τους έβλεπα να σέρνονται απο δω κι απο κει με τα φριχτά κορμιά τους και τις ξεπουλημένες τους ζωές, χωρίς μάτια, χωρις φωνή, χωρίς τίποτα και να μην το ξέρουν. Τα σκατά των σκουπιδιών. Το άχρηστο λίπος στην άκρη του πιάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου