Μπερδεμένα πράγματα...

Είμαστε στρατιωτάκια, γεννημένα να υπακούμε, να παίρνουμε εντολές και να τις εκλελούμε. Είμαστε γεννημένοι να ζούμε σε ένα κόσμο όπου ο κάθε ένας θα μισεί, θα ζηλεύει και θα πολεμά τον άλλο έτσι πρέπει. Οι μεν αριστεροί οι δε δεξιοί. Οι μεν φτωχοί πρέπει να μισούν τους πλούσιους και οι δε πλούσιοι τους φτωχούς.Είμαστε ανθρωπάκια, μικρά, κοντόφθλαμα ανθρωπάκια που δημιουργούν προβλήματα με σκοπό να βρούνε λύσεις. Υπακούμε στους κανόνες ενός παιχνιδιού που χωρίς να ερωτηθούμε, παίξαμε. Άλλοι φτιάχνουν τους κανόνες, άλλοι ορίζουν τις ομάδες και άλλοι διετιτεύουν τις ιδιες τις ζωές μας. Εχω σιχαθεί να βλέπω πανικοβλημένα ανθρωπάκια να κινηγούν το ένα το άλλο διότι ανήκουν σε διαφορετικό πολιτικό χώρο, θρησκεία, σύνορα, εχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, διαφορετική ιδεολογία ακόμα και ομάδα σε κάποιο σπορ. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν τελικά να αλλάξουν τον κόσμο... Οι ίδιοι που εκλέγουν κυβερνήσεις, οι ίδιοι που με λάβαρο και πρόσχημα τη δημοκρατία και την ελευθερία ονειρεύονται να εξωντόσουν τους αντιπάλλους τους. Οι ίδιοι άνθρωποι που μιλούν για ισότητα, για πρόοδο, για ισονομία και αξιοκρατία, συντηρούν ένα σύστημα το οποίο άλλοι δημιούργησαν για να τους ελέγχουν και το χειρότερο, αυτοί είναι που θρέφουν το ίδιο το θηρίο...