Πρωινός καφές, τσιγάρο, απαλή μουσική και ένα αίσθημα ευχαρίστησης, μια μικρή,βουβή, απρόσμενη ευτυχία της στιγμής... χωρίς λόγο όμως, που πήγε πάλι το αγαπημένο μου γιατί;
Σκέφτομαι σενάρια ευτυχίας, πως θα μπορούσε να υπήρχε ένας λόγος, ίσως αν στην παρέα μου υπήρχε και κάποιος άλλος... Περνάνε απ το μυαλό μου εικόνες ηρεμίας, ισορροπούν τα θέλω και τα έχω τόσο εύκολα λες και αρνιέμαι την πραγματικότητα... Όμως σκέφτομαι ποιος μπορεί να ορίσει το αληθινό και το φανταστικό ή τί είναι αυτό εν τέλει; Η τρέλα όχι, η σχιζοφρένεια οχι, ούτε και η πραγματικότητα... Η απάντηση πάλι είναι κάτω από τη μύτη μου, θέλω όμως να την δω; Είναι μάλλον ένα μαγικό φίλτρο, με πολλές αναμνήσεις, πολλά όνειρα, πολλά θέλω και λίγη αντικειμενικότητα... Μάλλον βρήκα λίγη μαγεία επιτέλους!!
Τα όνειρα που κάνουμε σε τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που δημιουργούν την αυριανή μας πραγματικότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφή