Και όταν μόνος ξενυχτάς

μ' αλκοόλ και μουσική

περνάνε απ το μυαλό σου,

όλα τα αν και τα γιατί.

Έξω απ το παράθυρο,

κόσμος περνά,ακούς φωνές

τρέχουν παιδιά, τρέχει η ζωή

και εσύ από πίσω βιαστικά.

Στιγμές, όνειρα και ελπίδες

γίνανε πλέον αναμνήσεις.

Και όλα τα αν και τα γιατί

περνούν από μπροστά σου

μ' αρνείσαι να τα δεις.

Δύσκολο φαίνεται

να κλείσεις το παράθυρο,

να μείνεις εκεί για πάντα,

μόνος, νικημένος.

Είναι ακόμα νωρίς, μου φτάνει που έφτασα ως εκεί.

Και όλα τα ωραία και μικρά, που πάντα λίγο κρατάνε, είναι αυτά

που σε φτάνουν πιο μακριά, κοντά σε αυτό που θες και ας χάνονται μετά...

Αιχμάλωτος στα αν, νεράιδες κυνηγάς. Σε μάγεψαν σαν γέλασαν

και τώρα το πληρώνεις. Ένα θέατρο ειν' όλα και αν θες παίρνεις το ρίσκο

να παίξεις ή να μείνεις θεατής. Αν παίξεις κοίτα να βρεις ρόλο που ταιριάζει

και αν στην πορεία φοβηθείς καλύτερα ν' αποσυρθείς.. Ξέχνα την παράσταση, οι δειλοί δεν παίζουν, δεν ρισκάρουν. Όταν τα φώτα κλείσουν και πέσει η αυλαία, όλα θα ναι εύκολα.

Θα σε κοιτάξω στο πλήθος περιμένοντας ν' ακούσω μόνο ένα μπράβο...