Πέμπτη 22 Απριλίου 2010


Ας δεχτούμε ότι είμαστε απόγονοι του συμπαθητικού αυτού ζώου.
Επίσης ότι ξεχωρίζουμε από αυτό διότι σκεπτόμαστε με βάση την λογική
και δεν δρούμε μονάχα βάση ενός ζωώδους ενστίκτου.
Μετά από πολλές παρόμοιες και άσκοπες αμπελοφιλοσοφίες, το μόνο που μου μένει
ως συμπέρασμα είναι ότι έχουμε ξεφύγει τελείως...
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ασχολούμαστε τόσο καιρό με μια χαζή ξανθιά. Όταν εμείς και πόσο μάλλον αυτοί που θα ακολουθήσουν, μάλλον θα παίρνουμε έναν μισθό της τάξης των 600 απ ότι φαίνεται ευρο, όταν ακόμα και οι γιατροί στα νοσοκομεία σου λένε, "Θες εγχείρηση ε; Έλα αύριο, απεργούμε σήμερα...". Όταν έχεις απέναντι σου θεούς και δαίμονες, πώς γίνεται να είσαι τόσο ΖΩΟ; Ο Σαίξπηρ είπε και να είναι καλά ο Άνθρωπος όπου...



...Ένα κτήνος είναι ο άνθρωπος, που κοιμάται και ξυπνάει
μονάχα για να φάει σαν το κτήνος. Δεν άξιζε τη δωρεά
του χρόνου... Με αμνησία ζώου.
Σαίξπηρ, Άμλετ


Με τα λίγα αυτά και με άπειρα που μπορεί κανείς να σκεφτεί, θα συμφωνήσω με την θρησκεία σε ένα και μόνο πράγμα, και αυτό καταχρηστικά:

Η κόλαση είναι κάτω, ο παράδεισος απάνω.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου